طراحی سایت اختصاصی

تفاوت هاست و دامنه
دامین و هاست دو چیز مختلف میباشند. با این اکنون، بسیار به هم نزدیکند. شما برای تولید سایت به هر دو، یعنی دامین و هاست نیاز دارید. یعنی شما نمی توانید وبسایت خویش را سوای هیچ یک از آنان ساخت نمایید.
در‌حالتی که اسم دامنه مانند نشانی فیزیکی شما باشد، هاست مانند ساختمان فیزیکی و محتویات ذخیره گردیده طراحی سایت اختصاصی در آن میباشد.

اسم دامنه یک مضمون‌ تماما دیجیتالی میباشد و درواقع آدرسی میباشد که یوزرها با نوشتن آن در نوار نشانی مرورگر خویش، به وبسایت شما متصل می گردند.
ولی هاست پاره ای مختلف میباشد چون به سرور فیزیکی نیاز داراست که در جایی در عالم واقع گردیده و به وب متصل میباشد. اساسا مانند یک هارد دیسک کامپیوتر میباشد که همگی پوشه ها و مقر های داده وبسایت شما‌را ذخیره می نماید.

تفاوت های مهم در بین دامنه و هاست درین میباشد که هاست محلی میباشد که پوشه های وبسایت شما به طور فیزیکی ذخیره میشود، در حالی که دامنه، نشانی محل ذخیره سازی آن میباشد.

سیستم اسم دامنه (DNS) چیست؟
برای فهم و شعور کیفیت سعی دامنه، می بایست درباره DNS بدانید. سیستم اسم دامنه (DNS) یک فرآیند فنی میباشد که طی آن اسم های دامنه (example.com) به نشانی پروتکل وب مربوطه (IP) آن‌ها (208.109.80.196) ترجمه می گردد. همانگونه که تا قبل از اینً اشاره کردیم، هر سایت دارنده یک فن بغرنج از اعداد و حروف میباشد که تحت عنوان نشانی IP شناخته می گردند و رایانه ها از آنها برای ارائه نشانی اینترنت به یک مخاطب پایانی به کارگیری می نمایند.

در حالی که آدم از لغت ها، حروف و اعداد برای پیمایش به یک وبسایت خاص به کار گیری می نماید، وب از نشانی های IP برای شناسایی وضعیت برگه اینترنت به کارگیری می نماید. در واقع DNS، مقر داده ای از اسم دامنه و نشانی IP آنان میباشد.
زمانی که اسم دامنه یا این که URL موردنظر خویش را تایپ میکنید، DNS در پشت صحنه نشانی IP درست تارنما را پیدا می نماید و بعد شما‌را به سایت متصل می نماید.

دامنه چه طور شغل می نماید؟
زمانی که اسم دامنه ای را در مرورگر خویش وارد میکنید، آغاز درخواست خویش را به کانال جهانی سرورهایی که سیستم اسم دامنه (DNS) را تشکیل میدهند ارسال می نماید.
آنگاه این سرورها به‌دنبال سرورهای اسم مربوط به دامنه میشوند و درخواست را به آن سرورهای نامی ارسال می نمایند.

از جمله، در حالتی که وبسایت شما در کمپانی هاست X میزبانی گردد، داده ها سرور اسم آن بدین شکل خواهد بود:

ns1.X.com
ns2.X.com

این سرورهای اسم رایانه هایی میباشند که بوسیله کمپانی هاست شما مدیر می گردند. هاست شما درخواستتان را به رایانه ای که وبسایت شما در آن ذخیره شد‌ه‌است ارسال می نماید.
این رایانه اینترنت سرور نامیده می‌شود. بعد از آن اینترنت سرور شیت اینترنت و داده ها مرتبط با آن را اخذ می نماید و آخر و عاقبت، این اطلاعات را به مرورگر ارسال می نماید.
برای ادراک خوب این روند به تصویر تحت دقت نمائید:

اسم دامنه از چه قسمت هایی تشکیل‌شده میباشد؟
اسم دامنه از ٢ بخش ساخته شده میباشد:
١. SLD (Second Level Domain) : خواسته از SLD، آن نصیب از اسم دامنه شماست که قابل سفارشی سازی میباشد و خودتان بر طبق قضیه و محتوای وب سایت، و یا این که حوزه بیزنس و اسم مارک، تعیین می‌کنید.
٢. TLD (Top Level Domain) : دامنه سطح بالا یا این که TLD، در انتهای اسم دامنه، بعد از نقطه، قرار می‌گیرد که تحت عنوان پسوند دامنه نیز شناخته می‌شود. پسوند دامنه میتواند “com”، “.biz”، “.net”، “.org”، “.gov.” و… باشد. ولی “com.” دوست داستنی ترین و شناخته گردیده ترین میباشد.

گونه های TLD
Generic-Top-Level Domain (gTLD)
gTLD همه گیرترین نوع TLD گزینه استعمال میباشند و مثال هایی از gTLD مشتمل بر com ،.net ،.org. و edu. میباشند. غرض gTLD ها آرم دادن مقصود یک وبسایت میباشد. مانند به کار گیری تجاری “com.” یا این که هدف ها آموزشی “edu.”.

Country-code top-level domain (ccTLD)
اسم های دامنه می‌توانند از ccTLD برای نماد دادن کشوری که آن وبسایت در آن تصویب گردیده به کارگیری نمایند. برای مثال ir. برای جمهوری اسلامی ایران.

Sponsored top-level domain (sTLD)
sTLD با تامین مالی گروه ای از TLD میباشد که دارنده یک اسپانسر میباشد که نماینده جامعه خاصی میباشد که بوسیله پسوند دامنه ارائه میگردد. از جمله edu. برای نهادهای مربوط به فراگیری ، gov. برای اداره ها دولتی.

بقیه گونه های اسم دامنه
اگرچه مجموعه بندی اسم دامنه فوق الذکر بیشترین تعداد را دارا‌هستند، البته اشکال دیگری نیز وجود دارااست که مطلقا با آنان رو به رو گردیده اید.

دامنه های سطح سوم (Third-Level Domains)
این دامنه ها مستقیماً در پایین اسم دامنه سطح بالا جای‌دارد. ما در اینجا نمی‌خواهیم خیلی فنی به مورد نگاه کنیم چون آرم دادن آن با نمونه آسوده خیس میباشد.
برای مثال ، موسسه ها انگلیسی گه گاه به مکان “com.” از “co.uk.” استعمال می نمایند. دامنه سطح دوم دیگر “gov.uk.” میباشد که اکثر اوقات به وسیله شرکتهای دولتی استعمال می گردد و “ac.uk.” که بوسیله شرکت های دانشگاهی و دانش کده ها به کارگیری میگردد.

زیردامنه ها (Subdomains)
ذیل دامنه ها برای ساخت و ساز تقسیم بندی در وبسایت به کار گیری می گردند. اینترنت مسترها برای ساخت‌و‌ساز یک تحت دامنه که به صورت اثرگذار به یک فهرست خاص در سرور اشاره نماید نیازی به خرید اسم دامنه مازاد برای ندارند. در قبال، آنان می‌توانند برای این عمل از زیردامنه ها به کار گیری نمایند.
مثلا، رخ بوک از developers.facebook.com برای تهیه و تنظیم داده ها خاص برای گسترش دهندگان اینترنت و نرم افزار که می‌خواهند از API رخ بوک به کارگیری نمایند، استعمال می نماید. یک نمونه خوب دیگر، support.google.com میباشد.

تفاوت هاست و دامنه
دامین و هاست دو چیز مختلف میباشند. با این اکنون، بسیار به هم نزدیکند. شما برای تولید سایت به هر دو، یعنی دامین و هاست نیاز دارید. یعنی شما نمی توانید وبسایت خویش را سوای هیچ یک از آنان ساخت نمایید.
در‌حالتی که اسم دامنه مانند نشانی فیزیکی شما باشد، هاست مانند ساختمان فیزیکی و محتویات ذخیره گردیده طراحی سایت اختصاصی در آن میباشد.

اسم دامنه یک مضمون‌ تماما دیجیتالی میباشد و درواقع آدرسی میباشد که یوزرها با نوشتن آن در نوار نشانی مرورگر خویش، به وبسایت شما متصل می گردند.
ولی هاست پاره ای مختلف میباشد چون به سرور فیزیکی نیاز داراست که در جایی در عالم واقع گردیده و به وب متصل میباشد. اساسا مانند یک هارد دیسک کامپیوتر میباشد که همگی پوشه ها و مقر های داده وبسایت شما‌را ذخیره می نماید.

تفاوت های مهم در بین دامنه و هاست درین میباشد که هاست محلی میباشد که پوشه های وبسایت شما به طور فیزیکی ذخیره میشود، در حالی که دامنه، نشانی محل ذخیره سازی آن میباشد.

سیستم اسم دامنه (DNS) چیست؟
برای فهم و شعور کیفیت سعی دامنه، می بایست درباره DNS بدانید. سیستم اسم دامنه (DNS) یک فرآیند فنی میباشد که طی آن اسم های دامنه (example.com) به نشانی پروتکل وب مربوطه (IP) آن‌ها (208.109.80.196) ترجمه می گردد. همانگونه که تا قبل از اینً اشاره کردیم، هر سایت دارنده یک فن بغرنج از اعداد و حروف میباشد که تحت عنوان نشانی IP شناخته می گردند و رایانه ها از آنها برای ارائه نشانی اینترنت به یک مخاطب پایانی به کارگیری می نمایند.

در حالی که آدم از لغت ها، حروف و اعداد برای پیمایش به یک وبسایت خاص به کار گیری می نماید، وب از نشانی های IP برای شناسایی وضعیت برگه اینترنت به کارگیری می نماید. در واقع DNS، مقر داده ای از اسم دامنه و نشانی IP آنان میباشد.
زمانی که اسم دامنه یا این که URL موردنظر خویش را تایپ میکنید، DNS در پشت صحنه نشانی IP درست تارنما را پیدا می نماید و بعد شما‌را به سایت متصل می نماید.

دامنه چه طور شغل می نماید؟
زمانی که اسم دامنه ای را در مرورگر خویش وارد میکنید، آغاز درخواست خویش را به کانال جهانی سرورهایی که سیستم اسم دامنه (DNS) را تشکیل میدهند ارسال می نماید.
آنگاه این سرورها به‌دنبال سرورهای اسم مربوط به دامنه میشوند و درخواست را به آن سرورهای نامی ارسال می نمایند.

از جمله، در حالتی که وبسایت شما در کمپانی هاست X میزبانی گردد، داده ها سرور اسم آن بدین شکل خواهد بود:

ns1.X.com
ns2.X.com

این سرورهای اسم رایانه هایی میباشند که بوسیله کمپانی هاست شما مدیر می گردند. هاست شما درخواستتان را به رایانه ای که وبسایت شما در آن ذخیره شد‌ه‌است ارسال می نماید.
این رایانه اینترنت سرور نامیده می‌شود. بعد از آن اینترنت سرور شیت اینترنت و داده ها مرتبط با آن را اخذ می نماید و آخر و عاقبت، این اطلاعات را به مرورگر ارسال می نماید.
برای ادراک خوب این روند به تصویر تحت دقت نمائید:

اسم دامنه از چه قسمت هایی تشکیل‌شده میباشد؟
اسم دامنه از ٢ بخش ساخته شده میباشد:
١. SLD (Second Level Domain) : خواسته از SLD، آن نصیب از اسم دامنه شماست که قابل سفارشی سازی میباشد و خودتان بر طبق قضیه و محتوای وب سایت، و یا این که حوزه بیزنس و اسم مارک، تعیین می‌کنید.
٢. TLD (Top Level Domain) : دامنه سطح بالا یا این که TLD، در انتهای اسم دامنه، بعد از نقطه، قرار می‌گیرد که تحت عنوان پسوند دامنه نیز شناخته می‌شود. پسوند دامنه میتواند “com”، “.biz”، “.net”، “.org”، “.gov.” و… باشد. ولی “com.” دوست داستنی ترین و شناخته گردیده ترین میباشد.

گونه های TLD
Generic-Top-Level Domain (gTLD)
gTLD همه گیرترین نوع TLD گزینه استعمال میباشند و مثال هایی از gTLD مشتمل بر com ،.net ،.org. و edu. میباشند. غرض gTLD ها آرم دادن مقصود یک وبسایت میباشد. مانند به کار گیری تجاری “com.” یا این که هدف ها آموزشی “edu.”.

Country-code top-level domain (ccTLD)
اسم های دامنه می‌توانند از ccTLD برای نماد دادن کشوری که آن وبسایت در آن تصویب گردیده به کارگیری نمایند. برای مثال ir. برای جمهوری اسلامی ایران.

Sponsored top-level domain (sTLD)
sTLD با تامین مالی گروه ای از TLD میباشد که دارنده یک اسپانسر میباشد که نماینده جامعه خاصی میباشد که بوسیله پسوند دامنه ارائه میگردد. از جمله edu. برای نهادهای مربوط به فراگیری ، gov. برای اداره ها دولتی.

بقیه گونه های اسم دامنه
اگرچه مجموعه بندی اسم دامنه فوق الذکر بیشترین تعداد را دارا‌هستند، البته اشکال دیگری نیز وجود دارااست که مطلقا با آنان رو به رو گردیده اید.

دامنه های سطح سوم (Third-Level Domains)
این دامنه ها مستقیماً در پایین اسم دامنه سطح بالا جای‌دارد. ما در اینجا نمی‌خواهیم خیلی فنی به مورد نگاه کنیم چون آرم دادن آن با نمونه آسوده خیس میباشد.
برای مثال ، موسسه ها انگلیسی گه گاه به مکان “com.” از “co.uk.” استعمال می نمایند. دامنه سطح دوم دیگر “gov.uk.” میباشد که اکثر اوقات به وسیله شرکتهای دولتی استعمال می گردد و “ac.uk.” که بوسیله شرکت های دانشگاهی و دانش کده ها به کارگیری میگردد.

زیردامنه ها (Subdomains)
ذیل دامنه ها برای ساخت و ساز تقسیم بندی در وبسایت به کار گیری می گردند. اینترنت مسترها برای ساخت‌و‌ساز یک تحت دامنه که به صورت اثرگذار به یک فهرست خاص در سرور اشاره نماید نیازی به خرید اسم دامنه مازاد برای ندارند. در قبال، آنان می‌توانند برای این عمل از زیردامنه ها به کار گیری نمایند.
مثلا، رخ بوک از developers.facebook.com برای تهیه و تنظیم داده ها خاص برای گسترش دهندگان اینترنت و نرم افزار که می‌خواهند از API رخ بوک به کارگیری نمایند، استعمال می نماید. یک نمونه خوب دیگر، support.google.com میباشد.